Przejdź do głównej zawartości

Technologia otrzymywania stopów normowanych miedzi i aluminium z frakcji metalicznych pochodzących z przerobu odpadów ZSEE lub kabli Cu i Al


Technologia otrzymywania stopów normowanych miedzi i aluminium z frakcji metalicznych, pochodzących z przerobu odpadów ZSEE lub odpadów kabli Cu i Al, która wykorzystuje do produkcji stopów miedzi i aluminium materiały odzyskane z odpadów poużytkowych zawierających metale nieżelazne. Technologia polega na zastosowaniu przerobu mechanicznego lub pirolizy niskotemperaturowej do usunięcia materiałów organicznych, procesu separacji metali według rodzajów, a następnie przetopu frakcji metalicznej w piecu indukcyjnym. Wykorzystanie w procesie materiałów odzyskanych zmniejsza koszty produkcji. Przykładem takiego stopu jest stop Cu-Fe do otrzymywania mosiądzów.
Odpady zawierające Cu do produkcji stopów normowanych

Zalety technologii:
  • niższy koszt otrzymywanie normowanych stopów metali nieżelaznych z surowców wtórnych  w porównaniu ze stopami otrzymywanymi z surowców pierwotnych,
  • produkcja zapraw (przedstopów) do otrzymywania stopów normowanych, w których występuje segregacja metali np. Cu-Fe,
  •  wykorzystanie ciepła spalin odlotowych z procesu pirolizy odpadów elektrycznych i elektronicznych zawierających tworzywa,
  •   możliwość otrzymania frakcji ciekłych z procesu pirolizy (frakcje olejowe) i ich wykorzystanie w przemyśle energetycznym,
  •   możliwość wykorzystania frakcji organicznych (po mechanicznym przerobie i separacji) do produkcji paliw formowalnych,
  •   zastosowanie pirolizy w technologii pozwoli na przekształcenie tworzyw z odpadów ubogich w metale, które mogą być poddane recyklingowi, dzięki czemu nie trafiają na składowiska odpadów.
Wynalazek wpisuje się w założenia gospodarki o obiegu zamkniętym oraz może być stosowany przez małe i średnie przedsiębiorstwa. Technologia została opatentowana (P.409970).
Schemat technologiczny otrzymywania stopów z odpadów ZSEE i złomu Cu

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Badania nad intensyfikacją produkcji miedzi katodowej W HM Głogów II

Intensyfikacja produkcji miedzi elektrolitycznej wiąże się z podwyższeniem gęstości prądu na elektrodach (skróceniem cyklu katodowego) lub umieszczeniem dodatkowych elektrod w wannach (co można osiągnąć poprzez zmniejszenie rozstawu elektrod). Możliwy jest też wariant mieszany polegający na podwyższeniu gęstości prądu, przy jednoczesnym zmniejszeniu rozstawu elektrod. Znaczące zwiększenie produkcji katod miedzianych najwyższej jakości, przy zachowaniu obecnej liczby wanien elektrolitycznych, jest możliwe poprzez zastosowanie nowoczesnej, bezpodkładkowej technologii elektrorafinacji miedzi, znanej pod nazwą ISA-Process (ISA/KIDD). Według licznych danych pochodzących zarówno z literatury, jak i bezpośrednio z przemysłu, w zakładach pracujących w oparciu o tę technologię, stosuje się katodową gęstość prądu w zakresie od 280 do 350 A/m 2 , a jej średnia wartość wynosi 310 A/m 2 .

Zastosowanie termografii aktywnej do badań nieniszczących wybranych połączeń zakładkowych

W ostatniej dekadzie zaobserwować można rosnące zainteresowanie termografią aktywną jako nieniszczącą metodą badań materiałów inżynierskich. Metoda ta jest obecnie najczęściej stosowana do badań materiałów kompozytowych o osnowie polimerowej w przemyśle lotniczym, w którym występuje problem kontroli elementów o dużych gabarytach, gdzie tradycyjne metody (np. techniki ultradźwiękowe) są wprawdzie skuteczne, ale jednocześnie mało wydajne. W obszarze badań tych materiałów, termografia aktywna jest najczęściej wykorzystywana do detekcji rozwarstwień, obcych wtrąceń, uszkodzeń wywołanych uderzeniem. Termografia aktywna jest również z powodzeniem stosowana do wyznaczania przewodności/dyfuzyjności cieplnej ciał stałych. Pomimo znacznego rozpowszechnienia termografii aktywnej jest ona nadal uznawana za niekonwencjonalną i stosunkowo nowoczesną metodę badań, o nie do końca poznanym jeszcze obszarze zastosowań. Obecnie w wielu jednostkach naukowo-badawczych prowadzone są prace nad rozwojem t

Innowacyjna, prośrodowiskowa technologia wytwarzania miedzianych wyrobów przewodowych z wykorzystaniem odpadów poprodukcyjnych

Zakład Technologii Przetwórstwa Metali i Stopów Instytutu Metali Nieżelaznych w Gliwicach opracował we współpracy z Fabryką Przewodów Energetycznych S.A. w Będzinie technologię wytwarzania miedzianych wyrobów przewodowych z wykorzystaniem odpadów poprodukcyjnych. Stosowana obecnie technologia produkcji wyrobów przewodowych jest oparta na wsadzie produkowanym z wyselekcjonowanych katod miedzianych. Powstające odpady są sprzedawane jako złom miedzi. Powtórne uzyskanie miedzi katodowej ze złomu wymaga energochłonnych procesów rafinacji ogniowej i elektrorafinacji. Proponowana przez IMN innowacyjna technologia pozwoli na zastosowanie wsadu z odpadów poprodukcyjnych jako materiału wyjściowego do produkcji przewodów.