Przejdź do głównej zawartości

Wprowadzenie do praktyki chirurgicznej nowych technologii do rekonstrukcji i regeneracji uszkodzonych tkanek w obszarze twarzoczaszki



W Polsce wykonuje się rocznie kilkaset operacji pacjentów z nowotworami lub urazami  w obrębie czaszki twarzowej. Nowotwory w obszarze twarzoczaszki są trudnym problemem diagnostycznym i terapeutycznym ze względu na bezobjawowy początek choroby oraz lokalizację anatomiczną. Utajony wzrost guza powoduje, iż większość pacjentów rozpoczyna leczenie w zaawansowanym okresie choroby, kiedy obok destrukcji kości, nastąpiła już destrukcja sąsiednich struktur i narządów.



Zaawansowane stadium choroby wymaga odcinkowego usunięcia chorobowo zmienionej kości, co często skutkuje zaburzeniem symetrii twarzy, problemami z połykaniem, oddychaniem i ruchem gałek ocznych. W takich przypadkach stosowana jest rekonstrukcja  z wykorzystaniem kości pacjenta pochodzącej z innej części ciała, np. przedramienia czy podudzia. Jednakże nie wszyscy pacjenci kwalifikują się do przeprowadzenia tego typu zabiegów. Dodatkowo rozległość nowotworu i czas trwania zabiegu, w sposób znaczący wpływa na ograniczenie ilości operowanych chorych, a zjawisko to pociąga za sobą wydłużający się czas oczekiwania pacjentów na zabieg, co prowadzi do dalszego postępu choroby.

Z inicjatywy czterech jednostek powstał projekt pt. Wprowadzenie do praktyki chirurgicznej nowych technologii do rekonstrukcji i regeneracji uszkodzonych tkanek w obszarze twarzoczaszki, którego rezultaty znajdą zastosowanie w wyżej wymienionym i bardzo problematycznym obszarze leczenia pacjentów.

Głównym zadaniem projektu jest przygotowanie technologii do otrzymywania spersonalizowanych rusztowań tkankowych, które znajdą zastosowanie w rekonstrukcji twarzoczaszki. W tym celu zostanie opracowany i połączony ze sobą: program, materiał kompozytowy, innowacyjna drukarka, innowacyjne metody zasiedlania rusztowań komórkami pacjenta, modele anatomiczne. Wykorzystanie technologii otrzymywania rusztowań tkankowych w praktyce, uzależnione będzie od przypadku klinicznego, a decydentem wyboru kombinacji rezultatów projektu będzie chirurg.

Projekt realizowany przez konsorcjum w składzie:
•          Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach – Lider,
•          Firma Solveere Sp. z o.o.,
•          Instytut Metali Nieżelaznych w Gliwicach,
•          Kardio-Med Silesia w Zabrzu,

Kierownik projektu: prof. dr hab. n. med. Jarosław Markowski.
Kierownik prac w IMN: dr inż. Andrzej Hudecki.

Termin realizacji projektu: 01.01.2018–31.12.2021.

Całkowity koszt realizacji projektu:  6 950 848,65 PLN.
w tym IMN: 950 677,65  PLN.


Etykiety

Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Badania nad intensyfikacją produkcji miedzi katodowej W HM Głogów II

Intensyfikacja produkcji miedzi elektrolitycznej wiąże się z podwyższeniem gęstości prądu na elektrodach (skróceniem cyklu katodowego) lub umieszczeniem dodatkowych elektrod w wannach (co można osiągnąć poprzez zmniejszenie rozstawu elektrod). Możliwy jest też wariant mieszany polegający na podwyższeniu gęstości prądu, przy jednoczesnym zmniejszeniu rozstawu elektrod. Znaczące zwiększenie produkcji katod miedzianych najwyższej jakości, przy zachowaniu obecnej liczby wanien elektrolitycznych, jest możliwe poprzez zastosowanie nowoczesnej, bezpodkładkowej technologii elektrorafinacji miedzi, znanej pod nazwą ISA-Process (ISA/KIDD). Według licznych danych pochodzących zarówno z literatury, jak i bezpośrednio z przemysłu, w zakładach pracujących w oparciu o tę technologię, stosuje się katodową gęstość prądu w zakresie od 280 do 350 A/m 2 , a jej średnia wartość wynosi 310 A/m 2 .
1 komentarz
Czytaj więcej

Zastosowanie termografii aktywnej do badań nieniszczących wybranych połączeń zakładkowych

W ostatniej dekadzie zaobserwować można rosnące zainteresowanie termografią aktywną jako nieniszczącą metodą badań materiałów inżynierskich. Metoda ta jest obecnie najczęściej stosowana do badań materiałów kompozytowych o osnowie polimerowej w przemyśle lotniczym, w którym występuje problem kontroli elementów o dużych gabarytach, gdzie tradycyjne metody (np. techniki ultradźwiękowe) są wprawdzie skuteczne, ale jednocześnie mało wydajne. W obszarze badań tych materiałów, termografia aktywna jest najczęściej wykorzystywana do detekcji rozwarstwień, obcych wtrąceń, uszkodzeń wywołanych uderzeniem. Termografia aktywna jest również z powodzeniem stosowana do wyznaczania przewodności/dyfuzyjności cieplnej ciał stałych. Pomimo znacznego rozpowszechnienia termografii aktywnej jest ona nadal uznawana za niekonwencjonalną i stosunkowo nowoczesną metodę badań, o nie do końca poznanym jeszcze obszarze zastosowań. Obecnie w wielu jednostkach naukowo-badawczych prowadzone są prace nad rozwojem t...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Innowacyjna, prośrodowiskowa technologia wytwarzania miedzianych wyrobów przewodowych z wykorzystaniem odpadów poprodukcyjnych

Zakład Technologii Przetwórstwa Metali i Stopów Instytutu Metali Nieżelaznych w Gliwicach opracował we współpracy z Fabryką Przewodów Energetycznych S.A. w Będzinie technologię wytwarzania miedzianych wyrobów przewodowych z wykorzystaniem odpadów poprodukcyjnych. Stosowana obecnie technologia produkcji wyrobów przewodowych jest oparta na wsadzie produkowanym z wyselekcjonowanych katod miedzianych. Powstające odpady są sprzedawane jako złom miedzi. Powtórne uzyskanie miedzi katodowej ze złomu wymaga energochłonnych procesów rafinacji ogniowej i elektrorafinacji. Proponowana przez IMN innowacyjna technologia pozwoli na zastosowanie wsadu z odpadów poprodukcyjnych jako materiału wyjściowego do produkcji przewodów.
Prześlij komentarz
Czytaj więcej