Kompozytowe spoiwa
Ti/CuNi50 wytwarza się z taśmy miedzioniklowej (charakteryzującej się
wydłużeniem A100 = 10–25%) oraz drutu tytanowego (o wydłużeniu A100 = 20–45%). Materiał
wyjściowy prostuje się i odtłuszcza oraz poddaje procesowi aktywacji
powierzchni, usuwając pasywną warstwę zewnętrzną, co prowadzi do zwiększenia
chropowatości powierzchni. Całość oczyszcza
się podciśnieniowo. Następnie taśmę zwija się w rurkę, wprowadza rdzeń oraz
łączy metodą spawania TIG w atmosferze ochronnej.
Otrzymany
kompozyt, w postaci drutu, poddaje się następującym procesom:
- Wyżarzania – polegającego na nagrzewaniu kompozytu do temperatury 650–750°C, wygrzaniu przez 1–2 godziny oraz chłodzeniu do temperatury otoczenia.
- Ciągnienia i wyżarzania – najpierw ciągnąc z gniotem jednostkowym 12–20% w pojedynczych ciągach, aż do uzyskania sumarycznego gniotu 20–45%, następnie poddając go wyżarzaniu w temperaturze 550–650°C i wygrzaniu przez 10–20 minut.
- Chłodzenia – do temperatury otoczenia. Następnie ciągnie się z gniotem jednostkowym 10–17% w pojedynczych ciągach, aż do uzyskania sumarycznego gniotu 30–50%, i po raz kolejny poddaje wyżarzaniu w temperaturze 550–650°C oraz wygrzaniu przez 10–20 minut. Po tym następuje kolejne chłodzenie kompozytu do temperatury otoczenia i ciągnienie z gniotem sumarycznym 25–50% wraz z wyżarzaniem międzyoperacyjnym w temperaturze 570–650°C w czasie 10–20 minut.
W
oparciu o opracowaną technologię wytworzono kompozytowy lutowniczo-spawalniczy
materiał warstwowy Ti-Cu-Ni w formie bimetalowego drutu Ti/CuNi50. Główną
zaletą takiego spoiwa jest możliwość wykonywania połączeń metodą beztopnikowego
lutowania łukowego w atmosferze powietrza.
Wstępna
ocena właściwości lutowniczych drutu kompozytowego w próbach lutowania
przeprowadzonych z wykorzystaniem metody TIG wykazała dobrą zwilżalność pręta
Ti ze spoiwem Ti/CuNi, co potwierdziły badania metalograficzne strefy
połączenia.
Wynalazek
został opatentowany: Patent PL 226300 „Sposób wytwarzania spoiw kompozytowych”.
Komentarze
Prześlij komentarz